او

بالاخره کار ساخت ضریح سیدالشهداء علیه السلام تمام شد

از ابتدا مردم ایران حتی آنان که قیافه مذهبی ندارند اما عشق به عاشقان خدا را کتمان نمی کنند

همان ها که ظاهرشان آزار دهنده است

همه و همه آمدند و با دادن آنچه داشتند ساخت ضریح را آغاز کردند

اما ضریح ، بهانه بود برای ابراز عشق

صف های طولانی

فشردگی جمعیت

آمدن سالخوردگان در کنار خردسالان

وای عشق حسین آدم و فرزندانش را دیوانه می کند

چه کسی باور می کند ضریحی که هنوز به آستان مقدس کربلا متبرک نشده است اینقدر زوار داشته باشد؟

مردم عشق را بهانه کردند برای ابراز یک حقیقت

ایمان به کشتی نجات

باور اینکه او قرار است ما را از آتش خود ساخته مان برهاند

ما منتظر بهانه هستیم

و اکنون دلمان بیقرار است

آیا ضریح را از پیش ما می برند

نه اجازه بدهید یک بار دیگر فقط یک بار دیگر

عشقمان را ابراز کنیم

اشک ، صورتم را می شوید

باید سیرتم را از آلودگی ها پاک کنم

من در انتظار

و او منتظر

نزدیک است که بیاید

می خواهیم با او به کربلا برویم

و ضریح جدید را با او زیارت کنیم